het diepe en donkere India
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
23 December 2007 | India, Pondicherry
Dag mensen,
Het was eventjes stil in het Indiase, maar dan heb je ook wat. Want wat is er allemaal gebeurd? Een hoop!
Spannende uitstapjes zijn even achterwege gebleven, maar des te meer tijd heb je om dan in het diepe, donkere Indiase leven te springen.Diners, bruiloften en ‘functions’ (=ceremonies) zijn meegepikt en ik moet zeggen mijn kijk op de Indiase cultuur heeft zich verder uitgediept...
De dames van school (ofwel de teachers) hebben mij diverse malen uitgenodigd om bij ze te komen eten. Zo gezegd, zo gedaan en zo kom je dan op een doordeweekse avond thuis in een oud klein stenen huisje, met redelijke binnenplaats binnen. Opa en oma zitten bij de voordeur al op je te wachten, Vimalah (een van de teachers) is druk in de weer om een vers kopje milk coffee voor je te zetten, husband zit voor de buis zenuwachtig met zijn vingers te tikken, want jawel, de eerste blanke heeft zijn intrede gedaan in het huisje dat al generaties lang in de familie zit en de kinderen springen van opwinding op bed.....?? En wat doe je dan als blanke? Maar eerst es even je churidar aantrekken, want in westerse kleren verschijnen is toch uit den boze, rustig op de stoel zitten die al uren voor jou klaar staat en complimentjes geven over het huis, de familie en pater familia. Want opa is heel belangrijk. Af en toe in dilemma verkeren of je nou wel of geen hand moet geven, maar soms laat ik me toch leiden door de westerse normen en waarden en geef ik een hand, wat in de meeste gevallen toch wordt geapprecieerd. En daar zit je dan. Een ‘gap’ tussen jou en de familie want met mijn gebrekkig Tamil kom ik niet heel ver en zij met hun slechte Engels ook niet, dus veel non-verbale communicatie (wat zo nu en dan vele hilarische momenten oplevert) en je Tamil-antenne open zetten, na 3 maanden dag in dag uit die taal te hebben gehoord, pik je toch veel op en believe it or not, er komen redelijke gesprekken uit. De ‘mater familia’ staart naar je, verklaart na 10 minuten dat je op Barbie lijkt en wilt vervolgens het liefst jou als dochter, tja.... En dan komt het belangrijkste ‘the food’. Dagen van tevoren zijn al speciale inkopen gedaan omdat jij langskomt, dus eten zal je! We beginnen met een dosa (een platte pannenkoek), met als side-dish tomato-chutney of coconut-chutney, zeer smakelijk, maar ongelooflijk machtig, dit is slechts een begin. Dan de idly, kleine rondjes rijst eveneens met chutney, maar dan met de kip of prawn chutney. Na 3 rondes (= 3 dosa en 6 idly verder), schept husband nog even wat prawns bij. Deze zijn voor de arme gezinnen bijzonder duur. En eigenlijk krijg je geen hap meer weg, kokhalsvermijdend geef je subtiel aan dat je echt niet meer kan. Husband vermeldt, ‘prawns very expensive, you eat!’....dus eten maar weer.
Dit heb ik nu enkele keren gedaan en je ziet de sociale banden tussen families, broers, zussen, heel interessant en ondanks de rare tradities ergens ook wel weer warm. Een rare traditie bijvoorbeeld is vaak dat de oudste zoon in het buitenland gaat werken, Dubai/Singapore, om de bruidsschatten van zijn twee kleine zussen bij elkaar te sparen en daarna mag hij pas trouwen...en zo zijn er nog veel meer regels die er ingebakken zitten en die je pas doorkrijgt zodra je een tijdje met zo’n familie optrekt.
Een bruiloft idem dito: 2 delen, ’s avonds een soort van receptie en de volgende ochtend de daadwerkelijke inzegening. Ik heb deel mogen uitmaken (in sari) van de inzegening en dat is me wat, potverdorie. Het is eigenlijk een theater opvoering, alles wordt stap voor stap gedaan, is geoefend, moet snel en is verre van gezellig en gelukkig. Met name bij ‘arranged marriages’. Alhoewel tegenwoordig ook veel ‘love marriages’ worden gedaan, blijft Tamil Nadu de meest conservatieve staat van India. Ik zou zeggen geniet van de foto’s en dan vertel ik de details wel in NL, is teveel om op te noemen.
Als laatste zijn Indiers dol op ‘functions’ ofwel ceremonies. Speciale dagen, zoals the International day of Mentally challenged children, mijn afscheid op school en noem maar op worden uitgebreid gevierd, met kado’s, chai en biscuits, speeches en als het even kan wordt alles ook op film vastgelegd. Inmiddels al een keer op Pondicherry TV en Pondicherry Express verschenen, helaas in churidar....maken mij nou niet het mooist, maar goed.
Enfin, wat betreft mijn werkzaamheden, deze zijn vanaf vandaag gestopt. Ik ben klaar en mijn moeder en zusje landen zometeen en zullen vanmiddag 4 uur in het resort worden doodgeknuffeld door mij. De website voor mijn schooltje is in progress, had morgen de ether in gemoeten, maar India blijft India, dus tel er nog maar een week bij op. Morgen dus een ‘function’ bij mij op school, in sari en in gezelschap van moeders en zusje en dan ben ik blij dat ik drie weken van de zon mag genieten, want ik ben verre van bruin. Dan 12 januari ontmoet ik mijn nieuwe maat Marije in Mumbai en gaan we een maand door Andra Pradesh, Orissa en West-Bengal reizen en enkele nieuwe partners van AMAIDI bezoeken, wat er gelijk een educatief tintje aan geeft.
Maar wees gerust, in deze 3 weken zal ik nog wel een berichtje plaatsen! Ik wens jullie allen a merry christmas and a happy newyear, ik godzijdank met zon en 30 C en dan zien we elkaar weer in het nieuwe jaar!
Laters Kim
Het was eventjes stil in het Indiase, maar dan heb je ook wat. Want wat is er allemaal gebeurd? Een hoop!
Spannende uitstapjes zijn even achterwege gebleven, maar des te meer tijd heb je om dan in het diepe, donkere Indiase leven te springen.Diners, bruiloften en ‘functions’ (=ceremonies) zijn meegepikt en ik moet zeggen mijn kijk op de Indiase cultuur heeft zich verder uitgediept...
De dames van school (ofwel de teachers) hebben mij diverse malen uitgenodigd om bij ze te komen eten. Zo gezegd, zo gedaan en zo kom je dan op een doordeweekse avond thuis in een oud klein stenen huisje, met redelijke binnenplaats binnen. Opa en oma zitten bij de voordeur al op je te wachten, Vimalah (een van de teachers) is druk in de weer om een vers kopje milk coffee voor je te zetten, husband zit voor de buis zenuwachtig met zijn vingers te tikken, want jawel, de eerste blanke heeft zijn intrede gedaan in het huisje dat al generaties lang in de familie zit en de kinderen springen van opwinding op bed.....?? En wat doe je dan als blanke? Maar eerst es even je churidar aantrekken, want in westerse kleren verschijnen is toch uit den boze, rustig op de stoel zitten die al uren voor jou klaar staat en complimentjes geven over het huis, de familie en pater familia. Want opa is heel belangrijk. Af en toe in dilemma verkeren of je nou wel of geen hand moet geven, maar soms laat ik me toch leiden door de westerse normen en waarden en geef ik een hand, wat in de meeste gevallen toch wordt geapprecieerd. En daar zit je dan. Een ‘gap’ tussen jou en de familie want met mijn gebrekkig Tamil kom ik niet heel ver en zij met hun slechte Engels ook niet, dus veel non-verbale communicatie (wat zo nu en dan vele hilarische momenten oplevert) en je Tamil-antenne open zetten, na 3 maanden dag in dag uit die taal te hebben gehoord, pik je toch veel op en believe it or not, er komen redelijke gesprekken uit. De ‘mater familia’ staart naar je, verklaart na 10 minuten dat je op Barbie lijkt en wilt vervolgens het liefst jou als dochter, tja.... En dan komt het belangrijkste ‘the food’. Dagen van tevoren zijn al speciale inkopen gedaan omdat jij langskomt, dus eten zal je! We beginnen met een dosa (een platte pannenkoek), met als side-dish tomato-chutney of coconut-chutney, zeer smakelijk, maar ongelooflijk machtig, dit is slechts een begin. Dan de idly, kleine rondjes rijst eveneens met chutney, maar dan met de kip of prawn chutney. Na 3 rondes (= 3 dosa en 6 idly verder), schept husband nog even wat prawns bij. Deze zijn voor de arme gezinnen bijzonder duur. En eigenlijk krijg je geen hap meer weg, kokhalsvermijdend geef je subtiel aan dat je echt niet meer kan. Husband vermeldt, ‘prawns very expensive, you eat!’....dus eten maar weer.
Dit heb ik nu enkele keren gedaan en je ziet de sociale banden tussen families, broers, zussen, heel interessant en ondanks de rare tradities ergens ook wel weer warm. Een rare traditie bijvoorbeeld is vaak dat de oudste zoon in het buitenland gaat werken, Dubai/Singapore, om de bruidsschatten van zijn twee kleine zussen bij elkaar te sparen en daarna mag hij pas trouwen...en zo zijn er nog veel meer regels die er ingebakken zitten en die je pas doorkrijgt zodra je een tijdje met zo’n familie optrekt.
Een bruiloft idem dito: 2 delen, ’s avonds een soort van receptie en de volgende ochtend de daadwerkelijke inzegening. Ik heb deel mogen uitmaken (in sari) van de inzegening en dat is me wat, potverdorie. Het is eigenlijk een theater opvoering, alles wordt stap voor stap gedaan, is geoefend, moet snel en is verre van gezellig en gelukkig. Met name bij ‘arranged marriages’. Alhoewel tegenwoordig ook veel ‘love marriages’ worden gedaan, blijft Tamil Nadu de meest conservatieve staat van India. Ik zou zeggen geniet van de foto’s en dan vertel ik de details wel in NL, is teveel om op te noemen.
Als laatste zijn Indiers dol op ‘functions’ ofwel ceremonies. Speciale dagen, zoals the International day of Mentally challenged children, mijn afscheid op school en noem maar op worden uitgebreid gevierd, met kado’s, chai en biscuits, speeches en als het even kan wordt alles ook op film vastgelegd. Inmiddels al een keer op Pondicherry TV en Pondicherry Express verschenen, helaas in churidar....maken mij nou niet het mooist, maar goed.
Enfin, wat betreft mijn werkzaamheden, deze zijn vanaf vandaag gestopt. Ik ben klaar en mijn moeder en zusje landen zometeen en zullen vanmiddag 4 uur in het resort worden doodgeknuffeld door mij. De website voor mijn schooltje is in progress, had morgen de ether in gemoeten, maar India blijft India, dus tel er nog maar een week bij op. Morgen dus een ‘function’ bij mij op school, in sari en in gezelschap van moeders en zusje en dan ben ik blij dat ik drie weken van de zon mag genieten, want ik ben verre van bruin. Dan 12 januari ontmoet ik mijn nieuwe maat Marije in Mumbai en gaan we een maand door Andra Pradesh, Orissa en West-Bengal reizen en enkele nieuwe partners van AMAIDI bezoeken, wat er gelijk een educatief tintje aan geeft.
Maar wees gerust, in deze 3 weken zal ik nog wel een berichtje plaatsen! Ik wens jullie allen a merry christmas and a happy newyear, ik godzijdank met zon en 30 C en dan zien we elkaar weer in het nieuwe jaar!
Laters Kim
-
23 December 2007 - 10:06
Mara:
impressive Kim! waar ga je heen met moeders en zus? hele dikke kus voor jullie allemaal! en heel veel plezier deze weken! ben benieuwd wat je allemaal gaat doen vanaf 12 januari! ook Rajasthan? heb net een mooie dvd van mijn reis daar binnengekregen! samen kijken? talk to you soon, kusssss -
23 December 2007 - 11:11
Mas:
Hee lekker barbie wijf, mooie verhalen!!Veel plezier met je moeder en je zusje, en fijne feestdagen!! Kus -
23 December 2007 - 11:22
Lisa:
Kimsel!
Supergoed te horen dat je zoveel moois beleeft!
Hele fijne tijd met je mams en zus en hele fijne feestdagen (kun je dat daar wel een beetje vieren?)
We gaan je wel missen met het Kerst-Ballen diner...
Dikke X -
23 December 2007 - 11:25
Esther:
Hey Kim,
Veel plezier met je moeder en Jamie. Fijne kerstdagen en goed 2008!!! -
23 December 2007 - 11:41
Corrie En Ton:
Ha Kim,
Allemaal gave verhalen, top om te zien dat het je goed gaat. Nu even met de familie de feestdagen en een knallend 2008 in, geniet ervan!!!
Liefs en XXX -
23 December 2007 - 13:03
Shelly:
hee kim!! super leuk om je verhalen te lezen... wil graag snel meer foto's zien!! geniet lekker van het reizen en je mamsie en sis. Wel weer terug komen he!! kus -
23 December 2007 - 13:13
Emol:
Lekker wijf! 't Is misschien niet romantisch, maar die bruid ziet er wel prachtig uit op haar grote dag!!
Jij ook merry X-mas. lebber! -
23 December 2007 - 13:19
Sjors:
Hee KJ, veel plezier met je moeder en zus!!! Beter wordt je snel bruin! Fijne dagen in de zon en dikke kusss! -
23 December 2007 - 15:02
Marieke:
Haaaai Kim,
Ik heb je helaas geen gedag meer kunnen zeggen vanmiddag, toen jij ons ging verlaten voor decadentere oorden... Veel plezier met ma en zus. Zal wel gek zijn zo'n integratie van je holland leven met hier! Ik hoor graag van je hoe het daar bevalt, incl. tips natuurlijk!
Kus misschien tot feb. Marieke -
23 December 2007 - 22:50
Rienie:
gast wat een mooie verhalen! ik lees ze allemaal en helemaal, keep on going! ik mis je wel hoor....
kusje vanuit honduras -
24 December 2007 - 12:00
Linda:
Kimmie!!!
Wat een goed en leuk stuk, I´m impressed van wat je allemaal meemaakt..je bent al bijna volwassen nu! Kom je wel ongetrouwd terug? Haha of heb je de smaak nu na die trouwerij ook te pakken en heb je weer een lekkere indier aan de haak geslagen?
Wanneer kom je eigenlijk precies terug trouwens, want ik denk dat we daar ook maar een fijne ´function´ van moeten maken!!
Misssss youuuuuuuuu! Love Linda -
24 December 2007 - 12:46
Tali:
Diva! Wat een mooie verhalen heb je toch! Fijne feestdagen met je mom en sis en all the best for 2008! liefs -
24 December 2007 - 14:13
Helen:
Kim! Ben weer helemaal bij thanx!!! :D Wat een verhalen...
Geniet van de Kerst met je mama en zus! En niet te bruin worden...
X Helen -
24 December 2007 - 18:16
Annn:
mooooi! x -
26 December 2007 - 18:37
Miek:
Hey Kimmie!! ik heb eindelijk eens tijd om al je mooie verhalen te lezen! jeetje, ben onder de indruk van jouw integreer kunsten daar in het Indiase. Je spreekt dus al een woordje Tamil! geniet van alle mooie dingen en ik blijf je verhalen volgen!!
xx miek
ps. beetje jammer dat je niet op m'n afstudeerborrel was hoor! ;) -
27 December 2007 - 13:46
Valérie:
Lieve lieve lieve Kimmie! Jij zit helemaal op je plek! Het enthousiasme spat van je verhaal af. Wat enorm geweldig voor je! Ongelooflijk, jij in India! Ik hier achter mijn bureautje in Nederland, Sassenheim, een een of ander industrie terrein. Zucht... Maar goed, ik leer heeeeeeel veel enzo, hehe... Lieve schattebout, ik mis je enorm en volgens mij ben ik niet de enige! Heel erg veel plezier en wat zijn de plannen? Kom je nog terug ooit? Dikke zoen aan zus en moeder. xxxxxx -
27 December 2007 - 15:28
Miriam:
nou jij vermaakt je wel deze feestdagen! Geniet van de jaarwisseling chick!
x Mir -
27 December 2007 - 19:37
Alette:
Ha Kimmie, wat een heerlijk verhaal om te lezen! Klinkt echt super allemaal, vooral het integreren van je in de Indiase cultuur, gaaf! Wens je heel veel plezier met je moeder en zusje om je heen en natuurlijk bij deze alvast een hele goede jaarwisseling! Liefs xx Alette -
29 December 2007 - 08:12
Anno:
Hoi Kim! Doe de hartelijke groeten aan moeder en zus, een heel gelukkig begin van het nieuwe jaar gewenst en een dikke zoen voor jou i besos de Jordi,
Anno -
07 Januari 2008 - 12:34
Marije:
Hey schatje,
ik hoop dat je dit snel leest maar als ik het een beetje goed inschat dan check je dit niet al te vaak.......
Ben je al lekker aan het verbranden daar? Ik zit momenteel in Hampi en de natuur is echt super mooi hier! Helemaal top!
Ik kreeg vanmorgen je sms maar ik heb hier geen bereik. Ik kan je dus niet terug sms-en. Ik vertrek donderdag de 10e richting Mumbai. Daar kom ik op de 11 's morgens vroeg aan. Komen jullie in de loop van de dag?
Ik heb er zin in!
Een lekkere natte lebber van mij!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
