De twee tripjes

Vanagam,

Bij dit bericht inmiddels wel het juiste land ingesteld, India...gheghe

Jullie vragen je natuurlijk af hoe is het nu?
Er is weer een hoop gebeurd, gezien en waarnemingen van andere zintuigen hebben plaatsgevonden. Zoals vorige keer aangekondigd, ben ik 2 weekenden de hort op geweest. Weekend I was Mahabalipuram (daar was ik al een keer geweest, dus nieuw was het niet). Rustig opnieuw de 5 ratha's bekeken (grote stenen beelden die op de worldheritage-list staan), ze zijn nauwelijks tot niet veranderd, hetgeen fijn is, want als beelden konden veranderen dan zou de wereld er toch heel anders uit zien in ene, nietwaar? Beetje gewinkeld, mijn eerste biertje in tijden naar binnen gewerkt (hetgeen toch anders opgenomen wordt dan in NL...) en genoten van de wintermoesson. De zondag was werkelijk een regenbui, 's middags om 12.00 stonden we tot onze kuiten in het water op straat. En jawel, dames en heren, ook dat hebben jullie nog nooit gezien.

De week daarna, met wat fijne sponsors uit NL, het schoolreisje georganiseerd. En ooh, wat waren de kindertjes blij, so many, many thanks en 'god bless you's' later gingen we dan toch echt en route. Het werd die dag een museumpje, enkele tempeltjes, een aquariumpark et les jardins botaniques voor de picknick, een drukke dag, vond het zelf wat ambitieus voor de kleintjes maar daar wilde de directeur niets van weten. Zelfs de ouders konden hun oren niet geloven nadat ze hoorden dat hun kind op schoolreisje ging. De mooiste schoenen werden uit de kast getrokken, de uniformpjes werden nog maar een keer extra gestreken en er werd nog een lik coconutolie in de haartjes gesmeerd. Good for knowledge and creativity....vond het zelf belangrijker dat iedereen plezier had, maar ook bij het museum werden de oude leermeesters boven tafel gehaald, waarna de kinderen mij vragend aankeken of ik ze dan wel kon uitleggen waar de directeur het over had..tevergeefs. Ook ik had werkelijk geen flauw benul waar hij het over had en wees mijn vinger dan maar snel op een nieuw, voor mij eveneens onbekend standbeeld en zei: Look, how beautiful and interesting! en onderwijl in mijzelf grinnikte omdat het me ook werkelijk niet boeide hoe, wat, waar en waarom, zolang iedereen maar aan het genieten was. En dat deden ze, zie foto's. Dus sponsors: THANK YOU (also on behalve of the children)

Mijn andere werkzaamheden gaan stilletjes door, dus details laat ik achterwege.

Dan rest mij alleen nog het weekend Rameswaram (dichtsbijzijnde puntje India naast Sri Lanka). Dat was overweldigend, een pelgrimsoord waar de Brahmanen (de hoogste kaste van India, voornamelijk priesters) naar toe trekken om even het heilige zeewater en de Rama-tempel te voelen. De eerste dag met de nachttrein 's ochtends om half 5 aangekomen, lodge gezocht, ontbeten en onze guide opgepiept. Een vrij ongeduldige man, van huisuit leraar, maar desalniettemin ontzettend lief. Hij bracht ons met de scooter 18 km. rijden naar Daneskodi, het uiterste puntje. Daneskodi is een stuk strand van 10 km. lang, 50 meter breed met aan weerszijden twee verschillende zeeen, waarbij je aan het einde van het strand nog maar 15 km. verwijderd bent van Sri Lanka. Wij hebben dat dus gelopen in de burning hitte 's ochtends om 11.00 als de zon recht boven je hoofd staat. Een ervaring op zich, maar wat aan de ambitieuze kant, gezien onze fysieke gesteldheid na de wandeling. Dit stuk strand was in 1964 verwoest door een cycloon en de restanten zie je nog op de foto's. De volgende dag de Rama-tempel met de 22 baden bezocht en voelde me direct heilig verklaard.

Nu redelijk brak van alles, dus weer even ouderwets werken en op tijd naar bed en dan krijgen jullie over enkele weekjes weer een nieuw berichtje.

Laters, Kim